Duygularını kaybettigin anda yazmaya başlarsın
Rüyalarını aşkını sewdanı gülüşünü yazarsın
Hemde hiç durmadan bıkmadan usanmadan
Sewdigin elinden gider farkında olmazsın
Kaparsın gözlerini hayale dalarsın
O hayalin içine bütün sewdiklerini katar
Ugurlarına canını koyarsın
Ama kimse anlamz nasıl bir hayat istedigini
İnsanlar dalga geçer
Ezer seni tıpkı bir böcek gibi
Yaşamazsın dünyada ölümü istersin
İşte bu noktada her şey başlar
Savaşmayı ögrenirsin
Zamanla çok güçlü ve korkusuz olursun
Hayata inat dimdik ayakta kalmaya çalışırsın
Saatler ilerledikçe aşkla tanışırsın
Ama çok kötü bir şey oldugunu anlarsın
Belkide farkında olmadan sewmişsindir
Ama gücün onurun gururun belli ettirmemiştir
Sana soruyorum hayat niye acımasızsın
Sana soruyorum aşk hep niye saf insanları yakalarsın
Niye dünya bu kadar acımasız ve ıssız bir dünyasın.......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder